Ci którzy nie wzięli urlopu może zrobili to ze strachu, może są w trudnej sytuacji finansowej, może wymyślili jakiś iny sposób na wywalczenie kasy od dyrekcji (szkoda tylko, że się nim nie podzielili), może po prostu nie lubią swojego domu i wolą ten czas spędzić w robocie, może... w każdym razie przynajmniej postawili sprawę jasno kiedy przyszło do podejmowania decyzji (inna rzecz, że pewnie podwyżki też im się marzą, byleby nic sami nie musieli w tym kierunku robić). Natomiast ci, którzy wzięli urlop i zrezygnowali, albo zostali na drugą zmianę, to zwykli szmaciarze. Czy ktoś poda im jeszcze rękę?